-

Depressie / manie en klassieke homeopathie

Introductie

Depressie is een veelvoorkomend verschijnsel. Heel veel mensen kennen dit verschijnsel wel in meer of mindere mate. Verreweg de meeste mensen voelen zich wel eens ‘down’ of somber, maar dit staat in geen verhouding tot echt depressief zijn. Soms is depressie een heel natuurlijke reactie op een bepaalde situatie of ervaring, mensen worden bijvoorbeeld op een bepaald moment geconfronteerd met iets heel vervelends of moeilijks (denk bijvoorbeeld aan het verlies van een dierbare, ontslag, zakkelijke of financiele tegenslag, etc.) waardoor natuurlijke reacties zoals rouw, verdriet en somberheid ontstaan. Er zijn echter ook mensen die dit soort gevoelens niet meer kunnen verwerken zonder hulp van buitenaf. Deze mensen lijden lange tijd onder sombere gedachten en gebrek aan voldoende positief denken en levenslust. De tegenpool van depressie is manie. Beide klachten kunnen sterk met elkaar verweven zijn.

Stemmingsstoornissen (affectieve stoornissen)

Manie en depressie vallen onder de groep stemmingsstoornissen. Stemmingsstoornissen zijn klachten die te maken hebben met emoties, gemoedstoestand, gevoelens, etc. Soms worden stemmingsstoornissen ook wel affectieve stoornissen genoemd, affect betekent namelijk een emotionele toestand en heeft in die zin een bredere betekenis dan het woord stemming (emotie) omdat het niet alleen de gevoelens op zich beschrijft maar ook wat ermee gedaan wordt (je kan je bijvoorbeeld ook slecht voelen maar toch leuke dingen doen). Als je alleen last hebt van depressie óf een manie dan spreken we van een unipolaire stemmingsstoornis, heb je van beide klachten afwisselend last dan is er sprake van een bipolaire stemmingsstoornis (vroeger ook bekend als manisch-depressief).

Depressie

Wat is depressie?

Depressie is een heel erg verdrietig en neerslachtig gevoel als reactie op een bepaalde gebeurtenis en die niet in verhouding staat tot de betreffende gebeurtenis en/of die langer dan natuurlijk is duurt. Een heel lastige definitie dus want wie bepaalt of bepaalde gevoelens buiten proporties zijn of te lang duren? Verder is het kenmerkend dat deze negatieve gevoelens normaal functioneren niet meer mogelijk maken.

Zoals in de introductie geschreven staat zijn sombere gevoelens normaal als reactie op bepaalde ervaringen en situaties en kunnen nuttig zijn (je trekt je terug en neemt even de tijd om iets te verwerken). De meeste mensen komen er op den duur weer overheen en gaan daarna weer verder met hun leven, ze raken niet in een echte depressie. Er zijn echter ook mensen die een soort aanleg hebben voor depressie en die kunnen in zo’n gemoedstoestand blijven hangen. Ongeveer 25-30% van de mensen maakt wel eens een periode mee waarin sprake is van ernstige stemmingsstoornissen maar bij ongeveer 10% moet echt ingegrepen worden.

Men kan ook nog onderscheid maken tussen mensen die continu depressief zijn (chronisch depressief) of die soms perioden van depressie kennen. Een depressieve periode duurt bij de meeste mensen ongeveer 6 maanden tot 1 jaar (zonder behandeling), bij sommige mensen meer dan 2 jaar. Zo’n depressieve episode komt meestal wel verschillende keren terug.

Soms is depressie een onderdeel van een andere ziekte of kan het verward wordne met een andere ziekte. Bij kinderen kan depressieve neigingen bijvoorbeeld duiden op ADHD/ADD.

Op deze website kunt u een filmpje zien over depressie.

Symptomen van depressie

Depressie kan zich op verschillende wijzen manifesteren bij mensen, ook is de intensiteit van de verschillende symptomen niet voor iedereen gelijk. De symptomen die hieronder staan vermeld kunnen dus bij een depressieve patiënt voorkomen maar het is niet noodzakelijk dat ze allemaal aanwezig zijn. Afhankelijk van de oorzaak kan depressie langzaam of snel ontstaan.

  • Emoties - Somber, droevig, lusteloos, kleurloos, leegte, gebrek aan levenslust, fatalistisch, weinig of geen zelfwaarde, nutteloos gevoel, hulpeloosheid, nergens meer plezier aan beleven, gebrek aan zelfvertrouwen, huilbuien.
  • Mentaal - Moeite met concentreren, traagheid in denken en spreken, besluiteloosheid, zelfverwijt, denken over dood en zelfmoord (in ernstige vormen van depressies), onterecht idee dat men ziek is of problemen veroorzaakt.
  • Gedrag - Terug trekken, stil zijn of juist veel praten, traag reageren en handelen, apathie, weinig eten (veel eten is juist een teken van een milde depressie), weinig en slecht slapen (vooral vroeg wakker worden), klagen over kwaaltjes.
  • Fysiek - Traag zijn, verminderd seksueel verlangen, verminderen van menstruatie of deze stopt helemaal, gewichtsverlies, chronische klachten (stijfheid en pijn in de spieren, chronische pijnen).

Alleen een depressieve (neerslachtige, sombere) gemoedstoestand hebben is niet voldoende om echt depressief te zijn, zo’n gemoedstoestand gaat dan ook gepaard met andere symptomen en kenmerken.

Meestal kan de arts aan de hand van de symptomen wel bepalen dat er sprake is van een depressie. Mogelijk dat er ook gebruik gemaakt wordt van vragenlijsten bij twijfelgevallen. Als niet bekend is waardoor er een depressie ontstaan is kan lichamelijk onderzoek (bloedonderzoek) nodig zijn om eventueel lichamelijke ziekten uit te sluiten als oorzaak van de depressie.

Sommige vormen van depressie zijn niet zo duidelijk herkenbaar, denk aan:

  • Dysthyme depressie - Milde depressie die heel lang duurt. Er is sprake van een somber, kritisch, klagerig, passief karakter met moeite om plezier te beleven en een negatief zelfbeeld.
  • Psychotische depressie - Depressie met waanideeën en/of hallucinaties. Dit is een zeer ernstige vorm van depressie.
  • Geagiteerde depressie - Depressie met rusteloosheid en snelle irritatie.
  • Gemaskeerde depressie - De depressie is op het eerste gezicht niet aanwezig omdat het schuil gaat achter andere (lichamelijke) klachten.

In ernstige depressie komt het voor dat mensen spelen met gedachten aan zelfdoding. Sommige mensen doen dit nadat ze er goed over na hebben gedacht, maar de meesten doen dit in een impuls. Als een patiënt laat zien dat er zelfdodingplannen zijn, dan is dit een belangrijke kreet om hulp. Dit negeren kan zeer ernstige gevolgen hebben. Een verkeerde inschatting kan fatale gevolgen hebben. Vaak is de reactie op het negeren van de noodkreet namelijk een behoefte om te laten zien dat het serieus is. Vrouwen hebben weliswaar eerder last van depressie maar mannen zullen eerder zelfmoord plegen.

Oorzaken van depressie

Er zijn verschillende oorzaken van depressie bekend maar het is nog lang niet duidelijk wat precies depressie veroorzaakt. Enkele oorzaken op een rijtje:

  • Geen directe oorzaak - Er zijn veel mensen die depressief zijn zonder dat er een duidelijke aanleiding voor is. Zeer waarschijnlijk heeft dit te maken met karakter en aanleg.
  • Verlies - Men maakt een groot verlies mee dat zo moeilijk te verwerken is dat de verdrietige gevoelens lang aanwezig blijven.
  • Aanleg - Er is een bepaalde erfelijke aanleg waardoor men meer moeite heeft om het verdriet te verwerken. Vaak zijn het introverte personen met een sombere of negatieve kijk op het leven. Vaak speelt dit een rol in combinatie met andere factoren. Ook speelt biologische aanleg volgens sommigen een rol: meer of minder hoeveelheden van bepaalde stoffen of een verstoring in biologische processen.
  • Karakter/psyche - Iemand die bijvoorbeeld door de opvoeding al een laag zelfbeeld heeft, kan makkelijker in een depressie terecht komen. Door het lage zelfbeeld is men er al van overtuigd dat het niet gaat lukken en dat het toch niet waard is om te bestaan. Ook als men ‘leert’ (door bepaalde omstandigheden) dat men toch geen controle over zijn of haar leven heeft, dan is de kans op depressie groter dan als men het idee heeft invloed te kunnen uitoefenen. Dit hangt sterk samen met de manier waarop men gebeurtenissen die men meemaakt verklaart, namelijk op een manier die voor zichzelf negatief is.
  • Gebrek aan positieve stimulansen - Door een gebrek aan leuke ervaringen, uitdagingen, successen, sociale activiteiten, etc. kan gedrag ontstaan dat zich aanpast aan de negatieve ervaringen in het leven.
  • Geslacht - Vrouwen hebben meer kans om depressief te worden dan mannen. Vrouwen schijnen namelijk, in het geval van een ernstige tegenslag, meer de neiging te hebben om zich terug te trekken terwijl mannen eerder ontkennen en zich storten op andere activiteiten.
  • Bijwerking van bepaalde geneesmiddelen - Sommige medicatie heeft als bijwerking depressie. Als er dus geen eenvoudige verklaring voor depressie is en je slikt medicatie dan is het misschien verstandig om na te gaan of depressie een bijwerking kan zijn.
  • Psychiatrische stoornissen - Depressie kan een onderdeel zijn van bepaalde andere psychiatrische stoornissen. Met name drug- en alcoholverslaving, schizofrenie en angststoornissen kunnen depressieve gevoelens veroorzaken.
  • Direct gevolg van ziekten - Sommige ziekten kunnen gepaard gaan met depressie. Denk bijvoorbeeld onder andere aan AIDS, de eerste fasen van dementie, Cushing, Addison, hepatitis, longontsteking, hoofdwonden, hersentumor, reumatoïde artritis, systemische lupus erythematodes, MS, slaapapneu, Parkinson, CVA, gebrek aan vitamine B6 (pellagra) of B12 (pernicieuze anemie) en kanker (buikholte of uitzaaiingen in hele lichaam).
  • Indirect gevolg van ziekten - Indien men heel erg ziek is dan kan het besef hiervan ook leiden tot depressie. De oorzaak van de depressie is dus niet direct te wijten aan de ziekte.
  • Hormonen - Rondom de menstruatie en na de bevalling (postpartum depressie) kunnen ook vormen van depressie optreden. Het betreft niet veel vrouwen maar het is mogelijk dat vrouwen zich in die perioden bijzonder verdrietig en down voelen. Sommige vrouwen kunnen ook depressief worden van bepaalde soorten anticonceptie middelen, met name als ze aanleg hiervoor hebben.
  • Schildklier - Te weinig schildklierhormonen kan depressieve gevoelens veroorzaken.

Reguliere behandeling van depressie

Tegenwoordig worden de meeste mensen met depressie niet in het ziekenhuis behandeld. Uitzondering is als de depressieve persoon te zwak is, lichamelijke klachten heeft of dat mogelijk zelfmoord pogingen een rol kunnen spelen.

  • Aanpak van de oorzaak - Als een lichamelijke ziekte de veroorzaker van de depressie is, dan moet deze worden aangepakt en richt de behandeling zich niet primair op de depressie.
  • Antidepressiva - Medicatie is verreweg de meest gebruikte methode. Omdat medicatie de depressie op zich niet aanpakt maar de klachten hierdoor probeert tegen te gaan is het noodzakelijk om medicatie te blijven slikken gedurende langere tijd. Er bestaan 4 categorieën, namelijk tricyclische antidepressiva, SSRI’s, MAO-remmers en psychostimulantia. Helaas zitten aan deze medicijnen vaak milde tot ernstige bijwerkingen verbonden. Het effect van de medicatie kan soms snel zijn maar vaak duurt het langer. Men moet vaak jarenlang de medicatie innemen om te voorkomen dat men weer depressief wordt.
  • Psychotherapie - Afhankelijk van de oorzaak van de depressie (bijvoorbeeld depressie na verlies, als gevolg van somber karakter, etc.) kan men verschillende soorten psychotherapie krijgen (al dan niet in combinatie met medicatie). De therapie is dan gericht op rouwverwerking, gedachtenpatroon veranderen, normaal leven oppakken, etc. Deze vorm van behandelwijze kiest men vaak voor lichte depressies.
  • Elektroshock therapie - Dit lijkt een ouderwetse methode maar wordt nog steeds gebruikt bij ernstige vormen van depressie. Men sluit elektroden aan op het hoofd en dient onder narcose stroomstoten toe waardoor een soort epileptische aanval wordt veroorzaakt. Men weet niet waarom maar dit verlicht de depressie bijzonder snel. Resultaat wordt snel geboekt, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld psychotherapie of antidepressiva.

Winterdepressie / Seasonal Affective Disorder (S.A.D.)

Een bijzondere vorm van depressie is de winterdepressie of zoals het in het Engels wordt genoemd: seasonal affective dissorder (S.A.D.). Deze depressie heeft te maken met de tijd van het jaar. Als de dagen korter worden en de nachten langer kunnen mensen die daarvoor gevoelig zijn depressieve trekken ontwikkelen. Vanwege de relatie met de lengte van de dag komt deze klacht natuurlijk meer voor naarmate men verder van de evenaar af gaat. Er zijn overigens enkele uitzonderingen, waarbij mensen juist somber worden in de lente en zomer.

Een winterdepressie staat los van bijvoorbeeld depressie rondom kerstdagen. Vaak heeft depressie die rondom de feestdagen toeneemt meer te maken met verlies en eenzaam voelen en niet zozeer met afname van de hoeveelheid licht.

Het is niet 100% duidelijk waardoor winterdepressie ontstaat. Sommige wetenschappers zeggen dat de veranderingen in hoeveelheid licht de oorzaak is, anderen dat het een gebrek aan stoffen die opgewekt en vrolijk maken zijn en weer anderen zeggen dat het aan een overschot aan stoffen die somber maken ligt. Duidelijkheid is er in ieder geval niet.

Winterdepressie wordt over het algemeen in de reguliere geneeskunde behandeld met lichttherapie, medicatie en psychotherapie. Lichttherapie bestaat uit minimaal een half uur per dag blootgesteld worden aan licht uit een speciale lamp. Hiervoor kan je geen zonnebanklamp gebruiken want dat is niet gezond op de lange duur.

Zelf kan je ervoor zorgen dat je zoveel mogelijk licht binnen laat (gordijnen open, lampen aan, etc.), ga zoveel mogelijk naar buiten, probeer veel te bewegen en te ontspannen en als dat niet helpt probeer dan een vakantie naar een zonnig land te plannen in de winter.

Symptomen van winterdepressie

Enkele van de mogelijke symptomen die iemand met winterdepressie kan ontwikkelen zijn:

  • Hoofdpijn
  • Apathie, gebrek aan energie, lusteloosheid
  • Somber gevoel
  • Geïrriteerdheid
  • Verlangen naar zoet en koolhydraten
  • Veel eten en daardoor in gewicht toenemen
  • Terugtrekken
  • Nergens plezier aan beleven
  • Minder zin in seks

Een ‘winterdepressie in de zomer’ kan zich iets anders manifesteren:

  • Zorglijkheid, rusteloosheid
  • Minder eetlust en dus afnemen van gewicht
  • Meer zin in seks
  • Slapeloosheid

De diagnose winterdepressie wordt gesteld als je meer dan 2 jaar last hebt van depressieve gemoedstoestand tijdens een bepaald seizoen (meestal de winter dus), na de depressieve periode is er een normale periode en er moet geen andere oorzaak bekend zijn.

Manie

Wat is manie?

Manie is precies het tegenovergestelde van depressie. Soms komt manie zonder depressie voor, maar meestal wisselen depressie en manie elkaar af (dan is er sprake van manisch-depressief zijn). Indien iemand juist reageert met opgelatenheid, rusteloosheid, activiteit in plaats van met verdriet, dan is dit mogelijk een teken dat er sprake kan zijn van manie.

Manie is dus een onnatuurlijke toename van activiteit, energie, opgewektheid, optimisme die niet in verhouding staat met de omstandigheden en realiteit. Een lichte (minder hevige) vorm van manie noemt men hypomanie. Het probleem bij manie is dat er op het eerste gezicht geen reden is om hulp te zoeken, je gaat per slot van rekening niet naar een huisarts omdat je opgewekt, energiek en actief bent. Meestal zoeken mensen dus op aanraden van hun omgeving hulp omdat ze zelf niet bewust zijn van het feit dat er iets mis kan zijn. Daarom wordt manie ook veel minder opgemerkt dan bijvoorbeeld depressie.

Manie ontstaat vrij snel en neemt ook vrij snel af. De duur van een manische episode is over het algemeen ook veel korter in vergelijking met een depressieve periode.

Het probleem van manie is niet zozeer dat mensen zich goed voelen of veel energie hebben maar eerder dat ze zichzelf lichamelijk enorm uitputten (soms zelfs in die mate dat overlijden tot de mogelijkheden behoort) of onverantwoorde risico’s voor zichzelf of anderen nemen. Men kan bijvoorbeeld door manie in grote financiële problemen raken of door overmoedigheid verwondingen oplopen of anderen aandoen.

Symptomen van manie

Manie kan zich zeer snel ontwikkelen. Mensen die last hebben van manie kunnen van een of meerdere onderstaande symptomen last hebben (ook weer in meer of mindere mate).

  • Emotioneel - Goed voelen, grote productiviteit, zich beter voelen dan anderen, grootheidswaanzin, uitgelaten, optimistisch, gevoel alles aan te kunnen, soms prikkelbaar, vijandig naar anderen, gejaagd voelen, overdreven eigenwaarde hebben.
  • Mentaal - Moeite met concentreren (van de hak op de tak springen), helder, grote hoeveelheid gedachten en ideeën, denken dat hij beter is dan de rest (soms zelfs God of iets dergelijks) of meer talent bezit, hallucineren, overtuigd zijn dat anderen hem achtervolgen of dwars zitten of juist helpen terwijl dit niet reëel is, overschatten van lichamelijke vaardigheden en capaciteiten.
  • Gedrag - Veel ondernemen, ongeduldig, bemoeizuchtig, opdringerig, onverantwoorde risico’s nemen, paranoïde gedrag, geen remmingen kennen.
  • Fysiek - Veel energie, weinig behoefte aan slaap, gewichtsverlies, verhoogd seksueel verlangen.

Oorzaken van manie

Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor manie:

  • Geneesmiddelen - Sommige geneesmiddelen kunnen als bijwerking manie hebben. Als dus een overdreven activiteit ontstaat na het innemen van medicatie dan is het verstandig om na te gaan of het mogelijk een bijwerking is. Belangrijk is om te weten dat bepaalde antidepressiva ook als bijwerking manie kunnen hebben. Daardoor zou dus een situatie kunnen ontstaan die lijkt op manisch depressief zijn.
  • Zenuwziekten - Sommige neurologische ziekten kunnen manie veroorzaken, denk aan CVA, MS, Huntington- of Sydenham-chorea, hoofdwonden en hersentumoren.
  • Infectieziekten - AIDS, een laat stadium van syfilis en infectie van de hersenen kunnen manie veroorzaken.
  • Schildklierklachten - Te veel productie van schildklierhormonen kunnen rusteloosheid, overactiviteit en een snelle stofwisseling veroorzaken.
  • Bindweefselziekten - Systemische lupus erythematodes kan als symptoom manie hebben.

Reguliere behandeling van manie

Manie wordt over het algemeen in het ziekenhuis of in een inrichting behandeld. Dit om de patiënt tegen zichzelf te beschermen. De voornaamste behandelmethode is medicatie. Vaak geeft men een snelwerkend medicijn (haloperidol in combinatie met benzodiazepine, lorazepam of clonazepam) samen met een middel voor de lange termijn behandeling (die er over het algemeen enkele dagen over doet voordat het werkt).

Manisch-depressief (bipolaire stoornis)

Depressie en manie kunnen elkaar ook afwisselen. Dan is er sprake van een manisch-depressieve toestand. De ene periode is er sprake van grote somberheid, verdriet, lusteloosheid en alle andere kenmerken van een depressie terwijl de andere periode zich kenmerkt door overdreven opgewektheid en activiteit. De ernst van de depressie of manie kan variëren. Zo kan men heel erg depressief zijn gevolgd door een beetje manisch zijn. Het is dus niet zo dat de intensiteit van de klachten even groot maar tegengesteld zijn. De symptomen tijdens de depressieve en manische periode zijn precies zoals beschreven bij depressie en manie. Bij de meeste mensen komen de verschillende episoden terug, het is dus een klacht die heel lang blijft.

Vaak houden beide gemoedstoestanden elkaar in stand: na de manische periode beseft men wat men heeft gedaan waardoor depressie optreedt, na de depressie ontstaat het gevoel van opgesloten zijn, iets missen, etc. met als reactie opgewektheid en extrovertheid.

Lichte vormen van depressie en manie kunnen ook seizoensgebonden zijn: een lichte depressie in de herfst en winter gevolgd door een lichte manie tijdens de lente en zomer.

Maar een kleine groep mensen in Nederland heeft last van deze stemmingsstoornis. Men kent 3 vormen van manische depressiviteit: bipolaire-1-stoornis (ernstig), bipolaire-II-stoornis (minder ernstig) en cyclothyme stoornis (zeer mild). Bij een cyclothyme stoornis is men meer vatbaar voor de invloeden van buitenaf: opgewekt bij successen en down bij tegenslagen. Elke periode duurt maar kort en is niet bijzonder intensief.

De behandeling is hetzelfde als bij manie en depressie. Een complicatie is natuurlijk dat de stemmingen wisselen tussen extremen. De medicatie moet dan op tijd worden aangepast. Ook moet in de gaten worden gehouden of de manie niet een gevolg is van bepaalde antidepressiva. Lithium is een middel dat vaak wordt gebruikt om de veranderingen in gemoedstoestand te stabiliseren. Probleem is echter dat het ook vaak bijwerkingen kan veroorzaken (trillen, hoofdpijn, misselijkheid, bestaande huidklachten kunnen verergeren, verwardheid, geheugenproblemen, hartafwijkingen in de foetus). Andere behandelmethoden zijn psychotherapie en lichttherapie (vooral als de stemmingswisselingen gebonden zijn aan de seizoenen).

Veel bekende personen hebben in meerdere of mindere mate last van een bipolaire stoornis. Denk bijvoorbeeld aan Michelangelo, Vincent van Gogh, Napoleon en Winston Churchil.

Klassieke homeopathie en depressie/manie

De grondlegger van homeopathie (Samuel Hahnemann) was de eerste arts die psychiatrisch patiënten behandelde zonder ze vast te ketenen en te slaan. Zijn eerste patiënt was een succes ondanks dat meerdere artsen voor hem faalden om de patiënt te behandelen. Hahnemann behandelde zijn patiënt zachtaardig. Dit is altijd een belangrijk kenmerk van de homeopathische geneeswijze gebleven. Hij begon de behandeling met observeren om eerst te weten te komen wat er precies aan de hand was en hoe de patiënt in elkaar zat. Pas daarna begon hij met de behandeling. De behandeling werd uiteindelijk een succes.

Ook na Hahnemann is homeopathie vaak gebruikt om patiënten met allerlei psychiatrische aandoeningen te helpen. Deels uit noodzaak (er was geen psychiater) deels omdat de resultaten voor zich spraken. Uit de homeopathische literatuur blijkt dat de effecten van homeopathie ook bij stemmingsstoornissen goed kunnen werken. Tegenwoordig is vanuit praktisch oogpunt het moeilijker om patiënten met deze klachten te behandelen. Dat komt omdat de mogelijkheden meer beperkt zijn en omdat veel patiënten door de medicatie die ze moeten nemen geen oorspronkelijke ziektebeeld vertonen (namelijk naast het oorspronkelijke ziektebeeld zijn er ook bijwerkingen).

Belangrijk aspect bij de behandeling blijft natuurlijk de individuele kant: waarom en op welke wijze wordt de betreffende patiënt depressief of manisch? Het is duidelijk dat er niet altijd een bepaalde oorzaak voor zorgt dat iedereen depressief worden. Ieder heeft zijn eigen oorzaak. Ook is de uitingswijze van de stemmingsstoornis voor ieder anders. Op al deze facetten wordt door een homeopaat gelet om tot een goede middelkeuze te komen.

Uit onderzoek naar algemene werking van homeopathie blijkt dat homeopathie voor 66,8% van de behandelde patiënten (455 patiënten met in totaal 1100 consulten) een positief effect ervaarden. Tijdens het onderzoek werden patiënten behandeld die verschillende chronische ziekten hadden. De top 10 van deze klachten bestond uit eczeem, angststoornissen, depressie, osteoartritis, astma, rugpijn, chronisch hoesten, chronische vermoeidheid, hoofdpijn en hypertensie. Van de patiënten in met klachten uit deze top 10 verbeterde zelfs 77% dankzij homeopathie. Op deze pagina staat meer over onderzoek naar homeopathie.

Onderstaande voorbeelden zijn bedoeld ter illustratie van de homeopathische werkwijze. De genoemde middelen zijn niet de enige middelen voor de genoemde klachten. Ook indien u zich herkent in de klachten kan het toch zijn dat een ander middel beter bij u past omdat de voorbeelden slechts korte samenvattingen zijn. Het innemen van een middel zonder advies van een bekwaam homeopaat valt onder de eigen verantwoording en leidt tot onnodige kosten, teleurstelling en mogelijk meer klachten. Een bekwaam homeopaat kan tevens beter inschatten welke potentie en dosering u nodig heeft, kortom deze kan u beter begeleiden.

Om een paar typische voorbeelden te noemen: mensen met een zeer groot verantwoordelijkheidsgevoel kunnen mogelijk Aurum Metallicum nodig hebben nadat er zakelijk het een en ander mis is gegaan. Dit type mens zal al snel suïcidale gedachten ontwikkelen. Als de oorzaak het verlies van een dierbare is (of dit nu door een relatiebreuk of sterfgeval is gebeurd) dan is Natrium Muriaticum een waarschijnlijke kandidaat. Vooral als er sprake is van een bijzonder lange rouwperiode, lijden in stilte en problemen met de slijmvliezen. Dit terwijl Ignatia Amara bijvoorbeeld ook als voornaamste oorzaak van de klachten het verlies van iemand heeft, maar die kan het veel extroverter verwerken en heeft weer andere fysieke klachten dan Natrium Muriaticum.

Behandeling van stemmingstoornissen gebeurt in Nederland voornamelijk door medicatie. Dit is een noodzakelijk kwaad maar helaas geen oplossing die het probleem ook daadwerkelijk weg haalt. De depressie blijft latent bestaan en men is afhankelijk van medicatie om te voorkomen dat de depressie weer de kop op steekt.

Homeopaat bij u in de buurt

Mocht u op zoek willen gaan naar een homeopaat om uw klachten te behandelen dan zijn deze tips om een bekwame homeopaat te herkennen mogelijk interessant.

Bespreking tijdens radioprogramma 'Nens in de middag'

Klik hier om gesprek te beluisteren

Beoordeling

Hier kunt u uw mening over het artikel geven. Indien u aangeeft waarom u positief of negatief oordeelt kan ik hiermee rekening houden zodat ik het artikel eventueel kan aanpassen.

Uw beoordeling

Eventuele opmerkingen:

Eventueel uw email:

Anti-spam: hoeveel is 5+6?

   

Bronnen en interessante links


Met betrekking tot het gebruik van deze informatie zijn er een aantal dingen die belangrijk zijn om te weten. Deze informatie vindt u via deze link.

 

 

Nieuws

Copyright 2012-2024 Klassieke Homeopathie Rob Willemse - webdesign Lutra Design